Olijfolie en Oleuropeïne

Al eerder hadden we hier gemeld dat er in olijfolie onverwachte stofjes verborgen zitten, waarvan men pas nu begint te begrijpen wat het effect op het menselijk lichaam is bij regelmatig gebruik. Naast oleocanthal, dat zelfs de werking van de pijnstiller diclofenac lijkt na te doen, heeft men nu ook oleuropeïne maar eens goed bekeken.

Oleuropeïne ontstaat gedurende de groeifase van de olijf en kan zelfs tot 14% van het gewicht van de droge stof bereiken. Laat je die olijf langer hangen dan zal hij verkleuren tot dieppaars of zelfs bijna zwart, maar dan zakken de niveaus aan oleuropeïne weer. Ter compensatie maakt de olijf dan wel weer het gezonde hydroxytyrosol, alsmede een aantal anthocyanines aan.

Diverse onderzoeken lijken aan te tonen dat oleuropeïne behoorlijk wat positieve effecten heeft. Niet verwonderlijk noemt men het een antioxidant, maar die term is ondertussen aan behoorlijk wat verwatering onderhevig omdat zo'n beetje alle voedingsmiddelen die ooit hebben gegroeid of gebloeid met die term wordt opgezadeld.

Oleuropeïne heeft sterke ontstekingsremmende eigenschappen[1]. De wetenschappers, die dit onderzoek uitvoerden, menen dat oleuropeïne in staat is de afweer tegen ziekmakende indringers kan versnellen en verhogen. Met andere woorden: je witte bloedlichaampjes reageren effectiever op virussen en andere ziekteverwekkers. Ook lijkt oleuropeïne een zo sterk antibacterieel effect te hebben dat onderzoekers geloven dat olijfolie zelfs een mogelijke behandeling kan opleveren voor luchtweginfecties en maag- en darmproblemen[2].

Verder zijn er diverse onderzoeken geweest die suggereren dat oleuropeïne kankercellen kan vernietigen, maar dát is alleen maar aangetoond in een laboratorium[3]. Het probleem is, zoals altijd, om voldoende van de werkzame stof in de kankercellen te krijgen, terwijl de omliggende gezonde cellen niet aangetast worden. Het blijkt dat oleuropeïne in staat is de activiteit van HER2 (Human epidermal growth factor receptor-2) te remmen, al is dat voorlopig slechts in cellijnen bewezen[4].

Zowel oleuropeïne, de belangrijkste glycoside in olijven, als hydroxytyrosol, het stofje dat ontstaat als oleuropeïne afbreekt tijdens het rijpingsproces, zijn in verband gebracht met de vermindering van de kans op hart- en vaatziekten[5].

U snapt dat de onvermijdelijke conclusie van deze column moet zijn dat je veel meer olijfolie in je dieet zou moeten opnemen.

Koop je extra virgine Tunesische Terra Delyssa olijfolie hier.

[1] Visioli et al: Oleuropein, the bitter principle of olives, enhances nitric oxide production by mouse macrophages in Life Sciences – 1998
[2] Bisginano et al: On the in-vitro antimicrobial activity of oleuropein and hydroxytyrosol in Journal of Pharmacy and Pharmacology – 1999
[3] Cárdeno et al: Oleuropein, a secoiridoid derived from olive tree, inhibits the proliferation of human colorectal cancer cell through downregulation of HIF-1α in Nutrition and Cancer – 2013
[4] Menendez et al: tabAnti-HER2 (erbB-2) oncogene effects of phenolic compounds directly isolated from commercial Extra-Virgin Olive Oil (EVOO) in BMC Cancer - 2008
[5] Syed Haris Omar: Oleuropein in Olive and its Pharmacological Effects in Scientia Pharmaceutica – 2010